کد مطلب:20529 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

منشأ دروغ چيست؟

دروغ يك بيماري رواني است كه دلايل فراواني مي تواند داشته باشد كه مهم ترين آنها ترس از رو به رو شدن با واقعيات يا مكافات عمل يا سرزنش مردم و عقدة شخصيت است؛ بدين معنا كه دروغگو گمان مي كند با راستگويي، شخصيت خود را از دست مي دهد يا با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد. عده اي نيز به واسطة عادت به دروغ گفتن مبادرت مي كنند. گروهي ديگر به واسطة چيرگي قوة تخيل بر تعقل شان، از گفتن دروغ لذت مي برند.

بدين ترتيب، اولين راه ترك اين عادت، شناسايي علل و عوامل ابتلابه آن است پس از آن انسان بايد با توجه به حرمت گناهي كه انجام مي دهد و شدت و حدّت عذابي كه در آخرت دارد و ضرر و زيان هاي فراواني كه در اثر كشف دروغ عايدش مي گردد؛ از گفتن دروغ اجتناب كند. با اين حال سه مرحلة مهم را در ترك اين عادت بايد سپري نمود:

1. آگاه بودن از لحظه لحظه زندگي و آن چه روي داده است، به جهت دوري از غفلت و غلبة احساسات بر افكار؛

2. اختيار نمودن سكوت، مگر در حال ضرورت، و عادت به آن؛

3. تفكر قبل از سخن گفتن و انتصاب بهترين و كوتاه ترين راه براي انتقال مفهوم و معنا مسلّماً اين سه راه در ترك ساير گناهان زبان مانند ناسزا، تهمت، غيبت، تمسخر، ياوه گويي و... مؤثر و مفيد خواهد بود.